انواع سبکهای بازی های کامپیوتری

FPS : مخفف عبارت First Person Shooting یا اکشن شوتینگ از دید اول شخص. بازی هایی که از دید شخصیت اول روایت می شوند و با سلاح های گرم و سرد، روند بازی سپری می شود.

TPS : مخفف عبارت Third Person Shooting است. تنها تفاوت این سبک با سبک FPS در زاویه ی دید آن است.

Strategic : روند این نوع بازی ها با نقشه و طرح ریزی از پیش تعیین شده انجام می شود. معمولا دید این نوع، وسیع است تا بازیکن درک درستی از محیط اطراف نیرو های خود داشته باشد. کنترل تعدادی نیرو به جای یک شخصیت، در دست بازیکن است. علاوه بر این ها در اکثر عناوین این سبک می بایست برای چیره شدن بر دشمن، نیروهای خود را افزایش دهید؛ ساخت و ساز، نگه بانی، نقشه و حمله.

RPG : یا همان نقش آفرینی. در این بازی با ساختن یک شخصیت، آموزش آن، افزایش مهارت ها و ...، در واقع به نوعی با شخصیت خود در دنیای مجازی بازی، زندگی می کنید. معمولا هیچ محدودیت داستانی، خطی و روندی در این سبک وجود ندارد و در هر لحظه بازیکن تصمیم می گیرد که به چه کاری مشغول شود.

Sport : عناوین شبیه ساز بازی های ورزشی.

Simulator : بازی های این سبک، با شبیه سازی واقعیات، تجربه ی انجام اموری را به بازیکن می دهند که در دنیای واقعی به دست آوردن آن تجربه ها به این آسانی ها نیست. به عنوان مثال هدایت یک هواپیمای مسافربری در شرایط مختلف، از جمله ی این تجربه هاست.

Adventure : به بازی های اطلاق می شود که نوعی داستان را روایت می کنند. معمولا در روند بازی عواملی اضافه می شود که بازیکن را مجبور می کند با داستان بازی و مراحل آن درگیر شود.

Action : در این نوع، عامل اکشن عامل اصلی بازی است.

1- بازی های آموزنده : بازی هایی که هدف اصلی از طراحی و انتشار آنها، آموزش نکات مفید در قالب یک بازی است. عنوان هایی که دقیقا به این موضوع می پردازند معمولا برای سنین پایین طراحی می شوند. اما در کل می توان از اکثر بازی ها نکاتی را فراگرفت!

2- بازی های شبیه ساز : بازی هایی که با شبیه سازی دنیای واقعی، فضاهای مجازی ای را خلق می کنند که تجربه ی آنها در دنیای واقعی بسیار پر خرج، احتمالا خطرناک و یا غیر ممکن است! ممکن است تنها هدف این بازی ها، سرگرم کردن کاربر باشد؛ اما در این رده بازی های آموزشی نیز قرار می گیرند که با شبیه سازی موقعیت هایی خاص، به کاربر آموزش می دهند تا چگونه با این موقعیت ها روبرو شود!

3- بازی های معمایی : این گونه بازی ها با به چالش کشیدن قدرت تفکر کاربر خود و با به کار گیری معماهای سخت و آسان، قدرت تفکر بازیکن را تقویت می کنند! ممکن است نوعی تفکر جدید در مورد حل مسائل را به بازیکن آموزش دهند و یا اینکه با تمرین یک روش در حل مسائل، آمادگی شخص را در مواجهه واقعی با آن مسئله افزایش دهند.

4- بازی های داستانی : هدف اصلی از این نوع بازی ها، روایت داستان است. حال ممکن است این داستان واقعی یا تخیلی باشد. معمولا این داستان ها طوری طراحی می شوند که بازیکن خود را در نقش شخصیت اول داستان ببیند! در موارد پیچیده تر طراحی این نوع بازی ها، در مواقعی انتخاب بازیکن ادامه ی داستان را مشخص می کند! در واقع انتخاب بازیکن داستان را می سازد!

5- بازی های ورزشی : با شبیه سازی ورزش های گوناگون در قالب بازی، قوانین بازی و نحوه ی بازی کردن را آموزش داده و مهارت بازیکن ها در تصمیم گیری و سرعت عکس العمل در مواقع خاص را افزایش می دهند. هرچه یک بازی ورزشی، واقع گرایانه تر باشد، جنبه ی آموزشی آن بیشتر و بلعکس هرچه یک بازی ورزشی، مجازی گرایانه تر باشد، جنبه ی سرگرمی و تفریح آن بیشتر خودنمایی می کند.

6- بازی های اکشن : این نوع بازی ها، با طراحی محیط های خاص، افزودن چاشنی اکشن و مهارت های دیگر طراحی، محیطی را برای بازیکن خلق می کنند تا وی بتواند انرژی افزون خود را در این محیط ها، بدون هیج زیانی، تخلیه کند! علاوه بر این، در این نوع بازی ها، گاها با طراحی صحنه های سریع، سرعت عکس العمل بازیکن را افزایش داده، باعث می شوند وی در موارد واقعی مشابه، هم به خوبی فکر کند، هم به سرعت تصمیم بگیرد و هم به سرعت اجرا کند.

7- بازی های خشن : این نوع بازی ها با اضافه کردن فاکتور خشونت معمولا به سبک اکشن، سعی در جذب و فعال کردن مشخصه ی خشونت بازیکن ها دارند. معمولا این بازی ها از داستان قوی ای برای کشش بازی استفاده می کنند.